ترور در بهاييت

مشخصات كتاب

برگرفته از:

سايت بهائي پژوهي

معناي ترور

ترور در لغت، به معناي هراس و هراس افكني است؛ و در سياست به كارهاي خشونت آميز و غير قانوني براي سركوبي مخالفان خود و ترساندن آنها ترور مي گويند و نيز كردار گروه هاي مبارزي كه براي رسيدن به هدف هاي سياسي خود دست به كارهاي خشونت آميز و هراس انگيز مي زنند، ترور ناميده مي شود. ترورگري روش حكومت هايي است كه با بازداشت و شكنجه و اعدام و انواع آزارهاي غيرقانوني، از راه پليس سياسي مخفي، مخالفان را سركوب مي كنند و مي هراسانند، و يا روش دسته هاي راست يا چپي است كه براي افكندن يا هراساندن دولت به آدمكشي و آدم دزدي و خرابكاري دست مي زنند. از برخي جهات ترور به معناي كشتار سياسي نيز به كار مي رود و كساني را كه به كشتار سياسي دست بزنند ترورگر يا تروريست مي خوانند.

تروريست (ترور شهيد ثالث و ترور شاه)

تروريست يا ترورگر فرد يا گروهي است كه از مكتب تررسيم يا ترور پيروي كند. مصاديق 1- ترور شهيد ثالث (شيخ محمد تقي مامقاني) 2- ترور شاه در وقايع ساليان نخستين پيدايش بابيه غير از بلوا و آشوب و جنگ در چند نقطه كشور توسط بابيان، اقدام براي ترور شاه نيز در كارنامه آنان آمده است. در شوال 1268 سوء قصد بابيان به جان ناصرالدين شاه با تير اندازي دو تن از آنان پيش آمد ولي ناكام ماند و به دنبال آن دستگيري عوامل اين سوء قصد توسط حكومت مركزي با جديت پيگيري شد و تحقيقات حكومتي بر اساس قرائن و شواهد نشان داد كه ميرزا حسينعلي نوري (بهاءالله) در طراحي و انجام اين سوء قصد نقش محوري داشته لذا براي